Alamat ng Arinola

(Disclaimer: Inspired by Lolo Barbers. Pero ang susunod na kwentong malapot ay wala sa mahiwagang  libro niya. Mga readers, ang swerte niyo kayo ang first time na makaalam nito. Kung baga sa bentahan, bueno mano.)

image downloaded from google.com.ph

Noong mas una pa sa unang panahon, may magkaibigang taong-kweba na si Ngata at Ngakshu. Mukha lang silang magnanakaw pero hindi sila masasamang tao. Kapag kasi matapos magsawang mag-roller skate pababa ng bundok (yun kasi ang pastime nila) ay trip nilang umakyat sa mga kakwebahan sa Purok Tsenes. Doon ay maglalaro ang kanilang isipan tungkol sa kanilang mga ambisyon, sa skul, sa mga the moves sa babaeng-kweba at sa idol nilang si Boy Lapot.

Sa gabi-gabi nilang pag-akyat, napapansin nila ang isang kweba na pink ang kulay. Kikay na babaeng-kweba daw ang nakatira doon. Sa kakapanood nila ng Imbestigador ay hindi nila tinantanan ang kweba. Kahit malayo ay hindi kumurap ang mata ni Ngata. Inaabangan ang bawat galaw ng mahiwagang babae. Si Ngakshu naman ay nagdala pa ng night-vision telescope (oo high-tech na taong-kweba). Gamit nito ay parang nasa loob na rin daw siya ng kwarto ng girl. Pero sa bawat eksena ay hindi nila namasdan ang mukha ng nasa pink na kweba. Gabi daw kasi at madilim ang parehong dahilan ng dalawa.

Kaya to the rescue si Boy Lapot. Humingi sila ng tamang Da Moves at konting tip galing kay Bravo Dakila.

Kinagabihan ay pumwesto sila sa pinakamalapit na kweba. Nagsuot na itim na bahag ang dalawang mukhang akyat-bahay gang. Ito daw ay para pang-comouflage nila. Umupo sila at nag-abang. Parang malas, wala yata yung mahiwagang babae. Napadesisyonan na dalawa na tuluyan ng akyatin ang pink na kweba. Nagkaroon sila ng ideya. Tsing. May bombilya na lumiwanag sa gilid ng ulo ni Ngakshu.

Pumatong sa balikat ni Ngata si Ngaksu. Sa mga nakaw na dungaw sa bintana ay may naaninag na pigura si Ngakshu sabay sabi “Pare, malusog talaga”. Nagsinungaling siya para manabik ang kaibigan na namumula na ang mukha sa kabubuhat. Nakahubo pero nakatalikod ito at may hawak na tissue ang eksena mula sa posisyon ni Ngaksu. Siya ay parang nakaupo   sa isang “green na something”.  Nagtaka siya kung ano iyon. First time niya itong nakita sa Purok Tsenes.

Pero hindi ito naging hadlang. Impak, sa sobrang enjoy ni Ngakshu na parang nasa VIP row ay hindi na niya inalis ang mata sa babae. Pagtayo ng babae ay nagulat siya sa nakita sa bintana. Nagakasalubong ang kanilang mata. Natigilan ang babae sabay takip sa bulaklak niya at nagwika,

“Iho, anong ginagawa mo di-yan. Ay baka ikaw mahulog”.

Parang kandila na natunaw si Ngaksu. Nadis-appoint siya sa nakita. Kulubot ang balat, ala ng ipin at ugod-ugod na maglakad. Si Lola Barbastra pala iyon.

Pagkatapos isuot ang salawal, ay lumapit ang matanda sa dalawa habang akay-akay ng tungkod. “Mga bata, gabi na at gising pa kayo. Aba ay alam ba i-yan ng magulang ninyo”.

Sa hiya ay nagsipagtakbuhan ang dalawa. Tinanong ni Ngata si Ngaksu kung ano ang nakita niya. “Yung ari ni lola”, sagot ng damuho. Sabay tawanan ang dalawa.

Simula noon, ang tawag sa “green na something” na inuupuan tuwing iihi ang matanda sa gabi ay “Ari ni Lola”. Pero parang hindi pumasa sa MTRCB kaya napagdesisyonan ng madlang people na gawing ARINOLA. Naglabas na rin ng ibang kulay ang mga producers at manufacturers nito para takpan ang kalokohan nila Ngata at Ngaksu. Ngayon meron ng pula, blue, yellow at ang pinaka-latest pink, inspired by Lolo Barbastra.