Taboo

Pagkatapos kong magdeposit kanina sa inidoro, may nakita akong mahiwagang bagay sa balde.

Araw-araw mo itong nakikita.  Sigurado ako, lalo na kapag ume-ebak ka. Ginagamit mo rin ito kapag naliligo, nagmumumog, nagdidilig ng halaman o maghuhugas ng gulay, sinaing, kamay o yung dapat hugasan araw-araw...ang pinggan.

Ang Tabo. Bawww!

Ang tabo ay simbolo ng isang tunay na Pinoy. Nasa Pinas ka kung may tabo ang bahay niyo. Kahit sugurin pa natin ang mga bahay ngayon kasama sina Jose at Wally tulad ng ginagawa nila sa Eat Bulaga, pustahan tayo lahat sila may tabo. Aminin mo, tabo ginagamit mo sa paliligo.

Pinagtibay pa ng mga trainers namin sa trabaho ang aking napuna. Noong pinadala sila sa US para sa isang linggong training, wala daw tabo sa hotel na tinuluyan nila. At ang best part, naubusan daw ng tissue ang banyo. Alam niyo kung ano ang ginamit, baso. Mas sosyal. At oo, kahit may shower daw, hinahanap pa rin nila ang tabo. Iba pa rin daw ang ligayang hatid ng tabo sa paliligo. Kung baga, kontrolado mo ang tubig sa iyong kamay; ang dami ng tubig sa tabo, ang bilis at pwersa ng pagdampi ng tubig sa ulo hanggang sa paa mo at daloy nito para tangayin ang sabon sa katawan mo. Ahhh...Refreshing.

Hindi katulad ng shower ang tabo ay portable. Ito ang bespren ng dalaga sa batalan o sa tabing-ilog. Tulad ng mga dalaga na nakikita mo sa painting ni Amorsolo o sa mga movies ni FPJ. Noong unang panahon kasi hindi uso ang banyo kaya ang ilog o batis ang banyo nila, environment-friendly pa. Ibig sabihin malaya ka sa paggamit ng tubig, unlimited rice kung baga sa Mang Inasal. Kaya malaya din ang mga manyakis. At dito nauso ang boso.

Kung pink ang favourite color mo, wag mag-alala dahil ang tabo comes in different colors. Available in your nearest drugstore...este department store pala. Bili na.

At sa wakas ...Success. Ang pagkatapos umebs siguro ang isa sa pinakamagandang pakiramdam sa buong buhay natin.. Pero teka...sandali. FTW, may tabo nga pero wala naman tubig ang balde. Lagot na.