Simulan natin ang kwento sa magandang mood.
Alas otso ng umaga. Walang trapik sa Ayala. Katamtaman lang
ang init ng araw. Magagandang makati office girls ang nakakasalubong mo sa
pagtawid sa kanto ng Buendia at Ayala. At dahil dito hanggang tenga ang
ngiting-aso ni Boy Lapot.
Kailangang ang kaunting paunawa para sa susunod na
kabanata.
Heto na nga. Pormadong nakaabang ng bus si Boy Lapot.
Naka-stripe Folded and Hung light purple na long-sleeve pero three-fourths
fold, navy blue na maong at Adidas superstar na sneakers. Pero hindi ang porma
ni Boy Lapot tungkol ang kwento natin. At sa tono ng sulat na ito, ay hindi rin
siya nagmamayabang.
Kaya heto na nga. Nakasakay na siya sa bus. Nakita niya na
medyo masikip sa una hangang pangatlong hanay ng upuan kaya dumerecho siya sa
bandang likod kung saan solo-flight niya ang upuan. Pero bago pa umupo si Boy
Lapot ay parang pahapyaw na dinaanan ng tenga niya ang ingay mula sa pangalawang
hanay ng mga upuan. Nang makapwesto na ay agad niyang sinipat ang damuhong iyon.
Isang lalaki at may katabing dalawang chicks kapag
nakatalikod. Si lalaki ang bangka sa
usapan. Mga apat na row ang agwat ni Boy Lapot sa kanila pero maririnig niya ng
malinaw kung ano ang topic nila. Kung baga sa sinehan, 3D ito. At kung sound
quality, naka-Dolby ito. Lagyan natin ng
subtitle ang palabas:
Lalaki: “Nabuwisit ako
doon sa customer. Todo assist na nga ako, minura pa ako. Sabi daw dapat may
discount siya kasi matagal na siyang client”. (Malakas pa kay Mike Enriquez
ang delivery niya nito ha.)
Tapos bigla siyang nage-english. Ang naiintindihan lang doon
sa sinabi niya ay “whatever”. Walang duda, call center agent ‘to, ang naisip ni
Boy Lapot. Habang si babae:
Babae1: “Oo nga. As if parang, you know, like as in sila pa yung galit”. (Kulang na
lang lahat ng simile at metaphor lagay niya para may tula na siya. Mas maarte pa
kay Kris Aquino).
Eto pa mas matindi:
Babae2: “Wa ko kebers
sa mga pax (customer) na yan”. (Ay
sorry, hindi pala siya babae. Nakatalikod kasi eh).
Nang may bumaba sa LRT Buendia, lumipat ng pwesto si Boy
Lapot dahil nahihiwagaan siya sa mama sa kabilang upuan. Para kasing may maitim
na balak. Pero para lang pala. Dami kasing laman ang bag niya eh. Nang bumaba
sa bandang DFA ay nalaman ni Boy Lapot na construction worker pala siya doon sa
ginagawang condo malapit sa MOA.
Mabalik tayo sa usapan. Noong lumipat na si Boy Lapot, pumuwesto
siya doon sa kabilang upuan same row ng mga kontrabida. Tuloy pa rin sa kwento si Maingay pero same
topic pa rin at this time medyo dumetalye siya nang konti. Naisip ni Boy Lapot,
di siguro maka-move on ang damuho.
Pero kung isa ka sa mga pasahero ng bus, iinit talaga ang
ulo mo. Kasi feeling talaga nila, sila lang ang tao doon. At hindi pa
nakuntento ang Lalaki at Babae1 (OP na kasi si Babae2, a hindi pala babae)
kahit nakakasugat na sa talim ang tingin ng ibang pasahero. Nagharutan pa ang
mga walang hiya. Ang haliparot naman na babae, tumitili pa. Okey sana kung
shooting ni John Loyd at Toni ito sa MRT pero hindi eh. Mukhang baso yung
lalaki eh. Yung girl naman, hindi naman mataba, chubby lang.
Sa sobrang init ng ulo ni Boy Lapot, bumaba siya. At habang papalayo, mga 10 steps away ay biglang...
BOOOMMMM. KABLAAMM.
Patuloy lang sa paglakad si Boy Lapot na parang walang nangyari sabay tingin sa hawak niyang detonator.