Ang Alamat ng Away (Break-up)

 

Disclaimer: Ito ay second-hand na kwento lang. Narinig lang ito ni Boy Lapot sa maingay na feeling pogi pa na pasaherong kasabay niya sa bus. Pero hindi siya ang bida natin. Ito ay ang love story ni Iskaw at Iskay. Huwag nating gawing real time. Ibabalik natin sa panahon ng mga taong-kweba. Trip lang.

Noong panahon ng mga taong-kweba, tuwing Araw ng mga Puso ay nakaugalian na ng mga mag-iirog na lumabas naman ng bahay para mamasyal. Oo, tama ka. May Valentine’s Day na noon. Yung iba umaakyat ng bundok at doon sabay panoorin ang paglubog ng araw. May pumupunta sa ilog, sa lawa, sa kapatagan , at pag sobrang boring yung iba nagmo-mall na lang. Pero naisip naman ni Iskaw at Iskay   na pumunta sa gubat at sabay na manghuli ng baboy ramo, baboy-maitim at baboy-bulaklak. Mamaya ko na explain kung nagtataka ka kung ano ang baboy-bulaklak. 

Lumipas ang mga sumunod na Araw ng mga Puso, parang nag-sawa na ang mga taong-kweba sa ganitong lifestyle. Dahil bored na, nagtry mag-gym ni Iskaw at dito niya nakilala ang dilag na si Barbastra na may 300 followers (populasyon sa barangay ng mga taong-kweba) sa Twitter. Sa sobrang masayahin ni Barbastra ay nahulog ang loob ni Iskaw sa kanya. Dahilan kung bakit bihira na lang sila magkita ni Iskay.

Sa di kalayuan, mga tatlong kweba lang ang pagitan, ay busy rin pala si Iskay sa kaka-Facebook.  Doon ay nakilala niya si Petrovovino (Vino na lang, mahaba i-type eh). Si Vino ay cute, mabait, at cute ulit. Siya din ang dahilan kung bakit okey lang na bihira i-eyeball si Iskaw. 

Sumapit na naman ang Araw ng mga Puso. Niyaya ni Iskaw si Iskay na i-celebrate ang araw sa kuwebatel. Kweba nga noon di ba, kaya tawag nila sa hotel ay kuwebatel.

“Para maiba naman, punta tayo doon”, anyaya niya sabay turo  sa may kweba na may poster ng Haponesang sumensenyas na “Huwag kang maingay”.

Pero ang hindi alam ni Iskaw na nauna na pa lang umimbinta si Vino dahil member pala siya doon at naka-avail na ng previlige card. Kaya nagdahilan si Iskay. 

“Ah, yoko doon. Gusto ko pa rin yung dati”, paliwanag niya.

 “Ah ganoon ba, sige next time na lang, may lakad din ako eh”, sagot ni Iskaw.

 “Okey”, may timpla ng galak na tugon ni Iskay.

Ganoon sila kadaling kausap.

Dahil sa kaganapan,natuwa tuloy si Iskaw. Pabor daw sa kanya. Alam niya kasi na medyo conservative ang shota niya (Damuho ka, yun ang alam mo). At dahil na rin sa nauna niyang niyaya si Barbastra pumunta doon.

Kinagabihan. Todo-bihis ang dalawa na ngayon first time hindi magkasama sa espesyal na araw. Si Iskaw kasama si Barbastra. Si Iskay ka-date si Vino. Parehong tutungo ng kuwebatel.

(Kapit. Dito na ang climax.)

Saktong pagdating sa entrance ay parang may namukhaan agad si Iskay habang mahigpit na pumupulopot sa braso ni Vino.

“Iskaw?”. Malakas na sigaw ni Iskay na na magkaholding hands na ngayon kay Vino.

“Iskay?” Mas malakas na sigaw pero patanong na sagot ni Iskaw na kunyari ay hindi siya guilty at parang siya daw pa ang galit.

Doon na lalong nagsimulang tumaas  ang kanilang boses at nagkasakitan. Habang ang dalawang kasama nila ay walang kaalam alam sa mga nangyayari. Nakiusyoso tuloy ang mga madlang people. Napatanong tuloy si Aling Ikang, “Sino iyang mga batang yan?”

“Sila Iskaw at Iskay po”.

Simula noon, ang tawag sa mga taong tumataas ang boses at nagkakasakitan ay Iskawiskay. Pero dahil masyadong mahaba nag-meeting ang madlang people na ito’y gawing Kawkay. Lumipas ang isang taon, parang baduy at mahaba pa rin daw. Kaya inakyat na ang hearing sa barangay general assembly at napagdesisyonan na gawin na lang Aw-ay. At kinalaunan naging Away. 

(Siguradong may matamaan, kaya tabi-tabi po. Baka rin may maka-relate, atin atin lang 'to ha.)