Dito lang din akong natutong magluto sa lugar kung saan ang
mga gulay ay tumutubo sa bato at ang mga sangkap ay hinuhukay pa sa buhangin.
Pero kahit salat at ang lasa ay kakaiba, lumitaw ang bagong katapat ni Chef Boy
Negro este Logro pala. Maliban pala sa pagkukulot ng buhok, may talent din pala
ako sa pagluluto. Ngayon ko lang nadiscover. Charot!
Name it and I will cook it. Adobo, nilaga, tinola, kaldereta
at mechado, sisiw lahat ng yan. Yung adobo ko lasang sunog na asukal. Yung
nilaga, lasang plywood. Mapapa “Yum, yum, yum” ka sa sarap talaga. Nakupo, lalo
na kapag natikman mo ang specialty ko: ang sinabawang tubig. Ito ang
pinakatago-tagong recipe na minana ko pa sa lolo ng lola ko. Madali lang itong
gawin pero kelangan ng buong konsentrasyon at sabi nga nila para sumarap ang
luto, lagyan ng konting “love”. Magpakulo ka lang tubig. Lagyan ng 3 tablespoon
ng asin. Takpan maagi at magbasa muna ng horoscope. Tapos budburan ng magic
sarap. Presto may sinabawang tubig ka na.
Walang biro, mahirap talaga maghanap ng mga sangkap sa
lulutuin dito. Kung meron man, una mahal. Pangalawa, malayo ang bilihan. One
time, niyaya ako ng mga kasama ko sa wet market kung saan meron ding pwesto
ang mga Pinoy. Parang bata na binigyan ng kendi, natuwa ako kasi nakakita ako
ng mga gulay na sikat sa Bahay Kubo.
Kung i-convert sa pera natin ganito ang maging kalakaran.
3 pirasong sitaw – 20 pesos
4 na pirasong kamatis – 30 pesos
¼ kilo ng sibuyas – 50 pesos
¼ kilo ng bawang – 50 pesos
1 maliit na upo – 20 pesos
1 tali ng pechay/spinach – 10 pesos
4 na pirasong patatas – 30 pesos
Napapamura ka talaga sa mahal eh, tangena nyan. Ano to
ginto? Tsaka ang talong nila dito, nasobrahan
sa gym, may mga muscles. Yung talong nila parang bicep ni Arnold (haba
ng last name eh), maikli at pabilog. Di katulad sa atin na pahaba parang etits
ng kabayo. Hehehe. Mas nakakatawa yung broccoli nila, parang mga abs ni The
Hulk.
Gusto mong magtinola kaso mahirap naman maghanap ng green
papaya. Ang meron dito double-dead ripe papaya, yung malapit ng mabulok. One
time, trip ko sanang magluto ng sinigang, deym pahirapan ding maghanap ng kangkong, gabe, at talong.
Nakaimbento tuloy ako ng bagong putahe, ang sinigang na ube. Kaso di ako lang alam kung kelan ko hahanda: sa meryenda ba o sa hapunan?
Tibay din ng sikmura ko kasi kahit paulit-ulit lang ang
ulam, di pa rin ako nagsasawa. Okey okey nagsinungaling ako. Nakakasawa na ang
parating manok, konti na lang tutubuan na ako ng pakpak. Bawal kasi ang baboy
dito. Di lang kukurutin ang kaliwang nipples mo, pugot ulo ka dito. Gusto ko na
talaga ng baboy. Lechon, adobo, sinigang, inihaw na liempo, porkchop, sisig, at
dinuguan. Shetness, nakakamiss ang baboy. Sige, cholesterol pa!
Mahirap talaga mapalayo sa nakasanayang mong luto at lasa.
Kaya lahat dito self-study. Meron namang Youtube para maging assistant chef mo.
Wag kayong maingay ha, pag-uwi ay i-surprise ko si Misis ng cooking skills ko.
Parati na lang kasi syang nagluluto maliban sa midnight snack nya. Ako kasi ang
pinapapak nya.
No comments:
Post a Comment